Elucidation and Critique of the Solution for the Apparent Incompatibility in Philosophy of Illumination Method

Document Type : علمی پژوهشی

Author

Tarbiyat Modarres University

Abstract

By considering as incomplete the peripatetics’ method in achieving reality, Shaykh Ishrāq (Suhrawardī) has chosen the method of insight and intuition. But what position do thought and proof have in his method? It is implied from some of his statements that thinking and proof have no place in his method and some of his other statements imply the opposite. One of the solutions of this apparent incompatibility is to distinguish between the personal method of achieving reality and the method of transferring concepts to others. According to this viewpoint, the method Suhrawardī himself uses to achieve reality is through insight and intuition; whereas using thinking and proof is only for instructing others and not for personal reassurance. However, by mentioning three reasons, limitation of the status of thinking to the status of transferring concepts to others is repudiated. Consequently, in order to personally achieve the truth, the philosopher of illumination can use both the
intuitive method and the argumentative method and when transferring truths to others, he is to use the argumentative method.

Keywords


ابن ترکه، علی بن محمد، تمهید القواعد، تصحیح جلال الدین آشتیانی، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، ۱۳۶۰.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، قم، البلاغه، ۱۳۸۳.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفاء، الجمهوریه العربیه المتحده، وزاره الثقافه و الارشاد، ۱۳۸۵ق.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، عیون الحکمه، تحقیق و مقدمه عبدالرحمن بدوی، بیروت، دارلقلم، ۱۹۸۰م.
پارسانیا، حمید، «روش‌شناسی و اندیشه سیاسی»، علوم سیاسی، سال هفتم، شماره بیست و هشتم، زمستان۸۳، ص۷- ۱۵ .
جوادی، محسن و علیرضا معظمی گودرزی، «شهود عرفانی و ارزش معرفت‌شناختی آن»، اندیشه دینی، زمستان۱۳۸۶، پیاپی۲۵، ۹۱-۱۱۶.
دیباجی، محمدعلی، «روش‌شناسی حکمت اشراق»، حکمت و فلسفه، زمستان۸۷، سال چهارم، شماره چهارم (پیاپی ۱۶)، ۱۱۵-۱۳۲.
ذهبی، سیدعباس، روش‌شناسی شیخ اشراق، رساله دکتری به راهنمایی دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی و دکتر احد فرامرز قراملکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ۱۳۸۴.
رضایی، رحمت الله، «روش‌شناسی شیخ اشراق و اعتبار معرفت‌شناختی آن»، معرفت فلسفی، پائیز۸۶، سال پنجم، شمارة اوّل، ۲۷-۶۴.
رضوانی، محسن، «درآمدی بر روش‌شناسی فلسفه سیاسی»، پژوهش، بهار و تابستان۸۸، سال اول، شماره اول، ۱۰۵-۱۲۲
سهروردی، یحیی بن حبش، مجموعه مصنفات، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۲.
شهرزوری، شمس الدین محمد، شرح حکمة الاشراق، تصحیح حسین ضیایی، تهران، موسسه مطالعات وتحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۲.
شیروانی، علی، «امکان فلسفة شهودی»، خرد نامة صدرا، بهار۸۸، شمارة پنجاه و پنجم، ۴- ۲۰.
ضیایی، حسین، معرفت و اشراق در اندیشه سهروردی، ترجمه سیما سادات نوربخش، تهران، فرزان روز، ۱۳۸۴.
فارابی، محمد بن محمد، التنبیه علی سبیل السعاده، تحقیق جعفر آل یاسین، تهران، حکمت، ۱۳۷۱.
فنایی اشکوری، محمد، «سهروردی و مسئله معرفت»، معرفت فلسفی، پاییز۱۳۸۴، شماره۹، ۴۶- ۶۸
قطب‌الدین شیرازی، محمود بن مسعود، شرح حکمة الاشراق، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۳.
قیصری، داوود بن محمد، شرح القیصری علی فصوص الحکم للشیخ الاکبر محی بن العربی، قم، بیدار، ۱۳۶۳.
قیصری، داوود بن محمد، مقدمه شرح فصوص الحکم، شرح جلال الدین آشتیانی، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۰.
مصباح یزدی، محمدتقی، آموزش فلسفه، تهران، شرکت چاپ ونشر بین الملل، ۱۳۸۹.
نوربخش، سیما، نور درحکمت سهروردی، تهران، نشر شهید سعید محبی، ۱۳۸۴.
CAPTCHA Image