Philosophers’ View concerning the Quiddity and Function of Practical Intellect

Document Type : Scientific & Research

Author

Abstract

Philosophers view the advantage of human soul over animal soul in theoretical and practical intellect. However, there is disagreement among them in stating the quiddity of these two intellects. With a deliberation on their words, at least four interpretations can be implied from these two intellects. After reporting the statements and expressing the functions of practical intellect, the article goes on to evaluate and explain the selected theory. The generally accepted view among the later scholars is that there is no more than one intellect in human soul, which understands all the general sciences and rulings. However, since some of these sciences are merely theoretical and dedicated to external and noumenal realities, they are called theoretical intellects. In this interpretation the distinction of the two intellects from one another is nominal and is in their objects of perceptions (mudrakāt). As maintained in the article, despite its
popularity, this interpretation is not of interest to the distinguished philosophers and is facing various problems. But other statements, with slight tolerance, can be referred to a single comprehensive interpretation; i.e. The first and essential act of practical intellect is to infer partial practical rulings from general rulings of theoretical intellect, and since these rulings in the sovereignty of intellect over physical faculties cause the appearance of will in the soul for issuance of voluntary acts and human fabrications, the practical intellect is also called “practical faculty”.

Keywords


ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، به اهتمام محمود شهابی، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۳۹ ش.
ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله، رساله نفس، تصحیح دکتر موسی عمید، تهران، انجمن آثار ملی، ۱۳۳۱ ش.
ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله، الرسائل، رسالة النفس، قم، انتشارات بیدار، ۱۴۰۰ ه.
ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله، الرسائل ۲، رسالة فی النفس و بقائها و معادها، به اهتمام حلمی‌ضیاء اولکن؛ استانبول، مطبعه ابراهیم خروز، ۱۹۵۳ م.
ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله، الشفاء، الطبیعیّات، کتاب النفس، تحقیق ژرژ قنواتی و سعید زاید، قاهره، ۱۹۷۵ م.
ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله، عیون الحکمه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۳۳ ش.
ابن سینا، ابوعلی حسین بن عبدالله ، النجاة، به کوشش محیی الدّین صبری کردی، قاهره، ۱۹۳۸ م.
اصفهانی، محمدحسین، نهایة الدرایة، تحقیق احدی امیر کلائی و دیگران، قم، سیدالشهداء ۱۳۷۴ ش.
ارسطو، درباره نفس؛ ترجمه و تعلیق علیمراد داودی،تهران؛ دانشگاه تهران، ۱۳۴۹ ش.
بهمنیار بن مرزبان، التحصیل، تصحیح مرتضی مطهری، تهران، دانشگاه تهران،۱۳۷۵ ش.
رازی، فخرالدین محمد بن عمر، المباحث المشرقیه، قم، انتشارات بیدار،۱۴1۱ ق.
رازی، فخرالدین محمد بن عمر، شرح عیون الحکمه، تحقیق احمد حجازیواحمد السقاء، تهران، مؤسسه الصادق (ع)، ۱۳۷۳ ش.
رازی، قطب‌الدین محمد بن محمد؛ المحاکمات در حاشیه شرح اشارات خواجه، تهران، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۳ ق.
سبحانی، جعفر، حسن و قبح عقلی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۰ ش.
سبزواری، حاج ملا هادی، شرح منظومه، تهران، چاپ سنگی، ۱۲۹۸ ق.
_سبزواری، حاج ملا هادی، تعلیقات بر الشواهد الربوبیه، تصحیح سید جلال‌الدین آشتیانی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۰ ش.
شیرازی، صدرالدین، الأسفار الأربعه، قم، انتشارات مصطفوی، ۹ ج، ۱۳۷۹ ق.
شیرازی، صدرالدین ، التعلیقات علی الالهیّات الشفاء، چاپ سنگی، تهران، ۱۳۰۳ ق.
شیرازی، صدرالدین، محمد بن ابراهیم ، الشواهد الربوبیّه، تصحیح و تعلیق سید جلال‌الدین آشتیانی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۰ ش.
طوسی، خواجه نصیرالدین محمد بن محمد، شرح الاشارات و التنبیهات، تهران، دفتر نشر کتاب، ۱۳۴۳ ش.
طوسی، خواجه نصیرالدین محمد بن محمد، تلخیص المحصل، به اهتمام عبدا... نورانی، تهران، موسسه مطالعات اسلامی مک گیل؛۱۳۵۹ ش.
طباطبائی، محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ تهران، دارالکتب الاسلامیه،۱۳۹۴ ق.
فارابی، ابونصر محمد بن محمد، فصول منتزعه، تحقیق فوزی متری نجار، انتشارات الزهراء، ۱۴۰۵ ق.
کلینی، ابوجعفر بن محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ ش.
مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۶۹ ش.
مظفر، محمدرضا، اصول الفقه، نجف، دارالنعمان، ۱۳۸۶ ق.
مصباح یزدی، محمدتقی، فلسفه اخلاق، تحقیق و نگارش احمد حسین شریفی، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۸ ش.
 
نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۴۰۸ ق.
CAPTCHA Image