انسان در شناخت هستی و دستیابی به حقیقت دو وسیله در نهاد خویش و دو راه پیش روی خود دارد، عقل و دل؛ برهان و کشف. برخی راه برهان را اختیار کرده و شهود را به سبب نداشتن استدلال بی ارزش دانسته و برخی هم شهود را به سبب حضوری بودن آن بر برهان برتری داده اند. حکیمان متأله با پژوهش های خود در فلسفه و عرفان توانستند این مطلب را اثبات کنند که عقل و دل اگرچه روشی جدای از هم دارند اما مقصدشان یکی است و تفاوت یافتههای آن دو را به شدت و ضعف دانستند. از این رو برهان وکشف را نیازمند یکدیگر دیده و کمال هر یک را به دیگری دانسته و توانستند بنیان محکمی برای شناخت هستی بنا نهند.
کلید واژهها: شناخت، برهان، شهود، وحدت وجود، تجلی، وجود استقلالی، وجود ربطی، وجود مطلق، وجوب وجود.
حسینی شاهرودی, سید مرتضی, & حسین پور, رسول. (1390). شهود در فلسفه، استدلال در عرفان. جستارهایی در فلسفه و کلام, 43(1), -. doi: 10.22067/philosophy.v43i1.11269
MLA
سید مرتضی حسینی شاهرودی; رسول حسین پور. "شهود در فلسفه، استدلال در عرفان", جستارهایی در فلسفه و کلام, 43, 1, 1390, -. doi: 10.22067/philosophy.v43i1.11269
HARVARD
حسینی شاهرودی, سید مرتضی, حسین پور, رسول. (1390). 'شهود در فلسفه، استدلال در عرفان', جستارهایی در فلسفه و کلام, 43(1), pp. -. doi: 10.22067/philosophy.v43i1.11269
VANCOUVER
حسینی شاهرودی, سید مرتضی, حسین پور, رسول. شهود در فلسفه، استدلال در عرفان. جستارهایی در فلسفه و کلام, 1390; 43(1): -. doi: 10.22067/philosophy.v43i1.11269
ارسال نظر در مورد این مقاله